-
1 cruor
crŭor, ōris, m. [cf. kreas, kruos, caro, crudus].I.Blood (which flows from a wound), a stream of blood (more restricted in meaning than sanguis, which designates both that circulating in bodies and that shed by wounding):2.e nostro cum corpore sanguis Emicat exsultans alte spargitque cruorem,
Lucr. 2, 194; Tac. A. 12, 47; and:cruor inimici recentissimus,
Cic. Rosc. Am. 7, 19 (cf.:sanguis per venas in omne corpus diffunditur,
id. N. D. 2, 55, 138 al.; v. sanguis; cf., however, under II.; class.;most freq. in the poets): occisos homines, cruorem in locis pluribus vidisse,
id. Tull. 10, 24:nisi cruor appareat, vim non esse factum,
id. Caecin. 27, 76:res familiaris, cum ampla, tum casta a cruore civili,
id. Phil. 13, 4, 8; id. Mil. 32, 86; id. Inv. 1, 30, 48; Lucr. 1, 883; Sall. C. 51, 9; Plin. 23, 1, 24, § 49; Tac. A. 14, 30; id. H. 2, 21; Suet. Tib. 59; * Cat. 68, 79; Ov. M. 4, 121; 6, 253; 6, 388 et saep.; Verg. G. 4, 542; id. A. 3, 43; 5, 469 al.; Hor. C. 2, 1, 36; id. Epod. 3, 6 et saep.—In plur., Verg. A. 4, 687; Val. Fl. 4, 330; cf. the foll.—Trop.:B.scit cruor imperii qui sit, quae viscera rerum,
the vital power, Luc. 7, 579.—Transf., bloodshed, murder:II.hinc cruor, hinc caedes,
Tib. 2, 3 (38), 60; so Ov. M. 4, 161; 15, 463; Hor. S. 2, 3, 275; Luc. 9, 1022. —In plur., Hor. C. 2, 1, 5; Luc. 7, 636.—Sometimes, poet., i. q. sanguis, for the blood in the body, Lucr. 2, 669; 3, 787; 5, 131; 1, 864 (for which id. 1, 860 and 867, sanguen). -
2 cruor
cruor, oris m. [st2]1 [-] sang rouge (qui coule), sang répandu. [st2]2 [-] sang (qui circule dans les veines). [st2]3 [-] force vitale, vie. [st2]4 [-] meurtre, carnage.* * *cruor, oris m. [st2]1 [-] sang rouge (qui coule), sang répandu. [st2]2 [-] sang (qui circule dans les veines). [st2]3 [-] force vitale, vie. [st2]4 [-] meurtre, carnage.* * *Cruor, huius cruoris, m. g. Virg. Le sang sortant d'une playe.\Castus cruor. Ouid. D'une vierge.\Manantem ex ore cruorem eiectare. Sil. Jecter le sang par la bouche.\Oblitus faciem cruore. Taci. Qui ha le visage tout maculé de sang. -
3 cruor
cruor, ōris, m. (altind. krūrá-ḥ, wund, roh, blutig; vgl. griech. κρέας, Fleisch und ahd. [h]rō, roh), der rohe Blutsaft = das rohe dicke Blut ( während sanguis = der dünne, die Glieder durchströmende und lebenerhaltende Blutsaft, vgl. Tac. ann. 12, 47), cruor concretus, Cels.: cr. captivus, der Gefangenen, Tac.: cr. inimici recentissimus, Cic.: cruorem ore eiectare, Verg.: si oculi suffunduntur cruore, mit Blut unterlaufen, Plin.: oblitus (beschmiert) faciem (im G.) suo cruore, Tac. – zur Bezeichnung des Blutvergießens, Mordes, cr. Cinnanus, die blutigen Zeiten, Cic.: lupus cupidus cruoris, Ov.: castus a cruore civili (Bürgerblut, Bürgermord), Cic.: adde cruorem stultitiae, füge zur Narrheit noch Blut (Mord) hinzu = nimm an, daß aus dieser Narrheit noch ein Mord entstehe, Hor. – neben caedes u. dgl., hinc cruor, hinc caedes, Tibull.: e gremio et complexu matrum ad caedem et cruorem abstrahi, Cic. – im Plur., Blutmassen, hostiarum cruores, Apul.: atros siccare veste cruores (Blutstropfen), Verg.: arma uncta cruoribus (wiederholtem Blutvergießen), Hor.
-
4 cruor
cruor, ōris, m. (altind. krūrá-ḥ, wund, roh, blutig; vgl. griech. κρέας, Fleisch und ahd. [h]rō, roh), der rohe Blutsaft = das rohe dicke Blut ( während sanguis = der dünne, die Glieder durchströmende und lebenerhaltende Blutsaft, vgl. Tac. ann. 12, 47), cruor concretus, Cels.: cr. captivus, der Gefangenen, Tac.: cr. inimici recentissimus, Cic.: cruorem ore eiectare, Verg.: si oculi suffunduntur cruore, mit Blut unterlaufen, Plin.: oblitus (beschmiert) faciem (im G.) suo cruore, Tac. – zur Bezeichnung des Blutvergießens, Mordes, cr. Cinnanus, die blutigen Zeiten, Cic.: lupus cupidus cruoris, Ov.: castus a cruore civili (Bürgerblut, Bürgermord), Cic.: adde cruorem stultitiae, füge zur Narrheit noch Blut (Mord) hinzu = nimm an, daß aus dieser Narrheit noch ein Mord entstehe, Hor. – neben caedes u. dgl., hinc cruor, hinc caedes, Tibull.: e gremio et complexu matrum ad caedem et cruorem abstrahi, Cic. – im Plur., Blutmassen, hostiarum cruores, Apul.: atros siccare veste cruores (Blutstropfen), Verg.: arma uncta cruoribus (wiederholtem Blutvergießen), Hor. -
5 cruor
cruor cruor, oris m кровь -
6 cruor
cruor cruor, oris m кровопролитие -
7 cruor
cruor ōris, m [CRV-], blood, bloodshed, gore, a stream of blood: inimici recentissimus: cruore omnia conpleri, S.: cruor emicat alte, O.: viperinus, H.: siccabat veste cruores, blood-stains, V.: arma uncta cruoribus, H.—Fig., bloodshed, murder: civilis: humanus, O.: arma Nondum expiatis uncta cruoribus, H.* * *blood; (fresh/clotted from wound); (spilt in battle); vegetable/other juice; gore; murder/bloodshed/slaughter; blood (general); stream/flow of blood (L+S) -
8 cruor
cruor[´kruɔ:] n мед. съсирена кръв. -
9 cruor
s.1 cruor, sangre coagulada.2 crúor, coágulo, sangre desfibrinada. -
10 cruor
cru.or[kr'u:ɔ:] n cruor: 1 Poet sangue derramado. 2 Med coágulo de sangue. -
11 crúor
• blood clot• cruor -
12 crúor
m.blood clot, cruor. -
13 cruor
-
14 cruor
-
15 crúor
-
16 cruor
1) кровь, наружный поток крови (ср. sanguis)c. captivus T — кровь пленника2) кровопролитие, убийство, резня (c. innocentium Vop)5) иногда (= sanguis) кровь в жилах Lcr -
17 cruor
тромб,уст. сгусток крови -
18 cruor
-
19 cruor
мед.сущ. тромб; сгусток крови -
20 cruor
◙ n. דם קרוש* * *◙ שורק םד◄
См. также в других словарях:
cruor — cruor … Dictionnaire des rimes
cruor — ● cruor nom masculin (latin cruor, sang) Vieux. Partie solide du sang, par opposition au sérum. cruor n. m. MED Partie du sang qui se coagule (par oppos. à sérum). ⇒CRUOR, subst. masc. MÉD. ,,1. Partie solide du sang constituée par les… … Encyclopédie Universelle
crúor — (Del lat. cruor, ōris). 1. m. En la medicina antigua, principio colorante de la sangre, que hoy se llama hemoglobina, y glóbulos sanguíneos, que hoy tienen distintos nombres. 2. Coágulo sanguíneo. 3. poét. sangre (ǁ líquido que circula por las… … Diccionario de la lengua española
Cruor — Cru or (kr? ?r), n. [L., blood. See {Crude}.] The coloring matter of the blood; the clotted portion of coagulated blood, containing the coloring matter; gore. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Cruor — (lat.), 1) das aus den Adern gelassene Blut; 2) (C. sanguĭnis), blutroth, der färbende Stoff des Blutes, der bes. in den Zellenwänden der Blutkörperchen seinen Sitz hat; 3) Blutkuchen, s.d … Pierer's Universal-Lexikon
Cruor — (lat.), das geronnene Blut. Andre bezeichnen damit den vom Plasma durch Sedimentierung oder Zentrifugieren getrennten Blutkörperchenbrei … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cruor — Cruor, lat., das vergossene Blut; c. sanguinis Blutroth, der färbende Stoff des Bluts … Herders Conversations-Lexikon
cruor — |ô| s. m. 1. Sangue que escorre da ferida. 2. Grumo de sangue coagulado. 3. Cruorina … Dicionário da Língua Portuguesa
cruor — [kro͞o′ôr΄] n. [L, blood (which flows from a wound): see CRUDE] coagulated blood; gore … English World dictionary
crúor — (Del lat. cruor, sangre.) ► sustantivo masculino 1 ANATOMÍA Componente sanguíneo que se coagula, en oposición al suero, en especial, la parte roja del coágulo. 2 culto, literario Líquido sanguíneo. * * * crúor (del lat. «cruor, ōris») 1 (lit.) m … Enciclopedia Universal
Cruor — Der Cruor (das Leichengerinnsel) ist elastisch, glatt und homogen rot. Es besteht aus allen möglichen Teilen des menschlichen Blutes, vor allem aus Erythrozyten, die mit Fibrin vermischt sind. Es ist lediglich in der Leiche bei einer Autopsie zu… … Deutsch Wikipedia